انقدر دوستت دارم که بعضی اوقات یادم می رود تو دوستم نداری....
شـــــــــــــــــــــکرت خـــــــــــــدایا
انقدر دوستت دارم که بعضی اوقات یادم می رود تو دوستم نداری....
شـــــــــــــــــــــکرت خـــــــــــــدایادرباره من
انقدر دوستت دارم که بعضی اوقات یادم می رود تو دوستم نداری....
ادامه...
خسته ام.....
خســــــــته ام ...
انگـــــار صـــــد ســـــال پیــــاده راه آمــــده ام
انگــــار صــــد سـلســـه کـــوه را روی شـانه های نحیــــفم حمـــل کرده ام
انگــــار هــــزار ســــال پلــــک بر هم نگذاشتــــــه ام
خســـــــته ام ...
آنقــــدر خستـــــه که نــــام خــــود را هــــم فرامـــوش کرده ام
و هیـــچ یــــادم نیــــست کـــه اولیـــن بـــار کـــدام گـــل را بـــو ئیــــدم
مــــــن شــــکل سنجـــــاقکـــِ را که در کوچــــه های کــــودکـــِ
بــــو سیــــده ام ، از یــــاد بــــرده ام
خســــــته ام ...
انگــــار ایـــن جـــاده هـــای ســـرد خـــاکی تمـــام نشـــدنی اســـت
از دســــت زمیــــن و آسمــــان دلگیــــرم
و از درختــــانی که بی مــــن سبــــز شــــده اند گــــلایه دارم
خســــــته ام ...
اما نـــه آنقــــدر که نتــــوانم تــــو را دوســــت داشتــــه باشــــم
و از کنــــار نفســــهای گـــرمـــت بی اعتنــــا بگـــــذرم
بگــــو چقـــدر بـــه انتظـــــــــار بنشیــــــنم
که زمـــــان از مــــــن عبــــور کـــــند
و ستــــاره ها شــــاهد خـــامــــوشـــ شـــدن
تــــک تــــک فـــانـــوســـهایم باشنــــد ؟
چقــــدر پیـــــراهن کـــدورم را در چشمــــه ی آرزوهــــایم بشــــویم
و روی طنــــاب دلــــواپســــــِ پهــــــن کنــــــم ؟
اگــــر شــــوق رسیـــــدن به دستــــهایت نبـــــود
هیـــــچ گـــاه آغــــوشــــم را نمی گشـــــودم
و اگــــر صــــدای گــــوش نـــواز تــــو نبـــود
از گــــوشـــه تنـــــهایی بیـــــرون نمی آمــــدم
اگــــر شوق دیدن چشمــــــهایــــت نبــــود
هــــرگــــز پلــــکهایم را بـــاز نمی کــــردم
و اگــــر نسیــــم حرفهـــــایت نمی وزیـــــــد
معنـــــای جهان را نمی فهمیــــــــدم
خســــــته ام ...
امــــا نـــه آنقــــدر که هر روز بر با شکــــــوه تـــرین قلــــــعه زنــــدگی
بایســــــتم و همـــــراه با ستــــاره ها و خورشـــــید
بــــــه تـــــو ســــــلام کنـــــــــم ...
امــــا نـــه آنقــــدر که هر روز بر با شکــــــوه تـــرین قلــــــعه زنــــدگی بایســــــتم و همـــــراه با ستــــاره ها و خورشـــــید بــــــه تـــــو ســــــلام کنـــــــــم ...
نباید فعلهاش منفی باشه؟ نه آنقدر که هر روز ...نایستم و همراه ... نکنم.
یا
نه آنقدر که ....نتوانم بایستم و نتوانم سلام کنم.